Calore

We zijn in Balestrate, Sicilië, iets ten westen van Palermo en gelegen aan de zinderende, azuurblauwe Mar Tirreno. Een smorende en lome hitte slaat er dagelijks genadeloos toe. Voor sommigen is deze calore zwaar te verdragen.

Welk weer dan ook, het kent geen mededogen. 

Het zweet gutst van het lichaam. Alles is klam en plakt. Maar de bewoners kennen hun pappenheimers.

Het wordt vanzelf avond, een avond zoals iedere zomerse dag. 

Op een kruispunt in het dorp heeft de zilte zeewind vrij spel en draait er waaiend en in flarden alle kanten op. Het is een frisse bries die weldadig verkwikt en korte metten maakt met de smorende temperatuur.

Slechts gekleed in korte broek en op luchtig schoeisel kies je de juiste positie.

Voor anderen voldoet een stoel, een stoep en een grote dosis loze ledigheid.

Paese che vai, usanza che trovi. ’s Lands wijs, ’s lands eer. 

Dat werd me hier al snel duidelijk.